Cały film nawiązywał do "Zbrodni i kary" Dostojewskiego, więc idiotyzmem byłoby przerwać wątek w takim momencie, skoro koncept filmu jest na tym oparty. Poza tym, wyrzucenie obrączki było ewidentnym nawiązaniem do początkowej sceny, tutaj nie ma żadnego 'być może'. No i cóż to byłby za Allen, gdyby nie nadał swojemu dziełu tego 'smaczku', którym niewątpliwie było zakończenie?

Poza tym, to właśnie zakończenie było najlepsze w tym filmie; łamało koncept oraz stereotypy związane z walką dobra ze złem. To jest właśnie dobre kino, skłaniające do przemyśleń.

He, Żadnego smaczku tam nie było na końcu kolego/koleżanko.... Zbrodnia i kara???? chyba nie dla głównego bohatera .. wyszedł bez szwanku, bzykał obie, żył jak król, kto by tak nie chciał.

Koleżanko :D

Mówiłam, że to cały koniec był tym 'smaczkiem', a nie jakieś jego fragmenty. Allenowskie kino - bez dwóch zdań :)

Bez sensu byloby przerywac film w momencie wyrzucenia obraczki...przeciez wlasnie dzieki szczesciu, ze ona upadla po tej stronie barierki i znalazl ja ten ćpun, Chris zostal poza podejrzeniami. Od poczatku byla mowa o tym jak wazna role w zyciu odgrywa szczescie... Film genialny. Swietny klimat i zakonczenie wreszcie dobre!